..GölgendeykeN..

Admin Mesaj Sayısı : 284 Yaş : 46 Nerden : ankara Kayıt tarihi : 11/01/09

..GölgendeykeN..

yüzün yüzüme gölge.. sırtın geceme güneş.. öyle güzel uyuyorsun ki, nefesinin sesi en sevdiğim şarkı gibi dönüp duruyor yatağın en güzel köşesinde.. sana sarılı bir kolum, diğeri başımın altında hatıralarımı desteklemekte.. ne kadınlar gelip geçti de, kimse izletmedi kendini böyle.. biliyorsun değil mi? senin olacağımı, sahip çıkacağımı, vazgeçmeyeceğimi, dinmeyeceğimi, gitmeyeceğimi biliyorsun.. o yüzden böyle huzurlu, böyle kendinden emin, kırk yıllık sığınağında barışa komşu rüyanda pembe güller içinde gibisin…

bu nasıl bir his? kimsenin dindiremediği bir yağmurda kupkuru kalmayı nasıl başarıyorsun? nasıl oluyor da zifiri karanlıkta böyle ışıl ışıl yanıyorsun? korkarken, kaçarken, dokunmadan önce iki kere düşünürken herkes; sen dünyanın en uysal hayvanını okşar gibi beni nasıl seviyorsun? evcilleştirdin mi beni?

bekledim diyorsun.. o kadar rahat söylüyorsun ki bunu bana.. o kadar eminsin ki yaptığın en doğru iş olduğuma.. hayretler içinde izliyorum bazen seni.. sevmek bir kadına bu kadar yakışabilir mi? bir gülümseme bir yüze bu denli ince hatlarla işlenebilir mi? gerekirse daha da beklerim.. gün ay yıl ne ki? ömür dediğin böyle duygular için verilmeli…

sıcak.. üstüm açık.. yatıyorum öylece yatağın bana ait köşesinde.. tek bir ses yok.. sessizlik yazı yazarken en sevdiğim müzik.. kalem kağıda değdiği vakit, kelimeler dört nala koştuğu vakit, cümlelerin biri bitip, aklımdaki kağıttakini itelediği vakit.. saat 02:55.. gün doğacak mı? yarın sabah evlerin çatılarında kar olacak mı? ne giymeli? toplantıda ne demeli? iş başı, öğle arası, gün ortası.. umrumda değil hiç biri.. bir sigara olsun elimde, bir yatak altımda.. üstüm bulut, yağmurum sen..

huzur, senin kabuğun.. öyle korkuyorum ki, özünü tatmak için kabuğunu kırmaktan.. ben alışmışım kendimle yaşamaya, kabullenmişim huysuzlukları, delilikleri, tuhaf zevkleri, iç yarasını, dış bakısını, mevsimlik işçi gibi her ay farklı bir baş ağrısını.. sen de alışır mısın? senin için de gündelik olur mu içimdeki deli? huzursuz olur musun kabuğunu kollarından sıyırdığımda?

ne olur alışma.. alışmak öldürür aşkı.. özlemek diriltir.. sevmek dizginler.. paylaşmak kısırlaştırır.. düşünmek köreltir.. kavgalar sağaltır.. aşkı böyle tanıdım ben.. ama sen hem aşık, hem dengeli, hem yakın, hem çekingen durabiliyorsun.. cahil cesareti senin ki.. ya da acemi şansı.. adı her neyse, alışma.. yüzünde bir tebessüm.. kıvrılıp koltuk altıma.. hep böyle öldür karanlığımı.. seni izlemekten uyuyayamayayım.. gölgede bırak beni.. sarılıp yastıktan burnuma seken nefesinin kokusuna, yemin ettim: kendimden koruyacağım seni..

mor akşamların kuytusunda
uzak bir hayaldi bizimkisi
radyoda ağır makamlı aşk şarkıları
aklımda gülüşün
tenimde el değmemiş iz düşümün

vakit sana beş kala
olmazların çelmesine takılır düşlerim
lâl olur da dilim bir senin ismini söylerim
kanar akşam sefaları yüzümde
adı aşk olan bir kelimenin
nedensiz gülüşleriyim

çatlayan avuçlarımda büyüttüm seni
aslım sana emanet suretsiz bir kimliğim şimdi
ne zaman sesin değse sesime
kıyamete haberci vahiy iner gönlüme
ay tutulur gözlerimde tek bir tebessümünde
Seni özlemek hasret gitmek varya gül yüzlüm