İLK AŞK...

Sevdiğin ilk adam olmaktı tek isteğim…

dokunulmamış bir kadın aradığımdan değil,
hırpalanmamış birini istediğimden…
seni sana karşı koruma hayalimden belki
bilinçaltı…

eski kafalı olduğumdan değil,
başkalarının sana yaptıklarından değil,
benim asla yapamayacaklarıma duyduğum özlemden…

ilk kez kiminle olduğuna takılmıyorum,
yani takılmamaya çabalıyorum aslında;
ama senin ilk aşk öpücüğün olmaktı benim gerçek hayalim…

ilk kimin koynunda uyuduğun çok umrumda değil belki,
ilk gerçek bakışlarını yakalamaktı tek isteğim…

“seni seviyorum”u ilk söyleyişin,
ilk kez gecenin bilmemkaçında kimseye haber vermeden evden kaçışın,
o külüstür arabayla işe ilk bırakılışın,
deniz kenarındaki kuytu kasabaya ilk gidişin,
bir başkasının babasına ilk “baba”, annesine “annecim” deyişin,
parmaklarını bir yüzüğün esaretine verişin,
uçakta bulutların üzerinde çocuk oluşun,
o şarkıyı ilk duyuşun, o sayfaya ilk yazışın,
ilk maça gidişin, kafanda komik kukuletayla zıplayışın, tv kameralarına yakalanışın, üşüyünce sarılışın, gol olunca bağırışın,
yanlış otobüse ilk binişin, taksiciye yolu ilk yanlış tarif edişin,
ilk parasız kalışın, gizlice çocukluğunun kumbarasını ilk açışın,
annenin poğaçasını misafirlerden önce tepsiden çalışın,
kantinde tost sırasında araya kaynayışın,
birine ilk kez kahve yapışın, kıvamını tutturamayışın, ama yine de kapatıp fala bakışın, istediklerini görmek için zorlayışın,
o hamburgerciye ilk gidişin, acı mı acı sosla ilk yanışın,
kocaman marketin yanındaki soğuk banka ilk oturuşun,
bir omuza ilk baş koyuşun olmak isterdim..

ve en fenası,
ilk gözyaşın olmak isterdim,
yanında hesapsızca gözyaşı dökebildiğin ilk güvenişin,
gözlerini kapatıp yanında ilk yürüyüşün,
ve geriye hiç bakmayışın, bakmayı aklından bile geçirmeyişin,

ilk “sevişin” olmak isterdim…

kaçmayışın, kaçırılmayışın,
geç kalınmamışın olmak isterdim,

ama geç kaldım…