GÖZLERİNDEN

Dökülmüştü geceye hüznün
Akmaktaydı gönül nağmeleri gülizarından

Simsiyah bir sitem atılıyor kör uçuşlarıma
Kanadım kırıldı kırılacak
Düşmekte gece öfke dalgalanmalarıyla
İnmekte şarkısı nazım sancılarıma

Düşecektim bir gün düşlerimin içinden
Takılacaktım yıldız misali saçlarına

Aşk mı büyüktü gözlerinden!!!

Niş kandillerinde buram buram titremelere
Bir tutam dokunuşmuş bergüzar
Öpücükle sıvanan varaklara saklanmış gizleriyle
Saba rüzgarına yetişecek gecenin matemi

Çekilmiş minder kenarına nakşederken hayali
Sedir uçlarında sessiz sohbette sudaki gölgeler

Heyecanında müthiş bir çığlığa dönüşen
İç çırpınışlarımın suskunluklarında bir orkide

Gök gürlüyor gülüşüne
Siniyor bahar su gözlerine
Hele o kahve gözlerine

Hayatın
Nazende süzülüşleri
Yağmurun aheste salınımlarında gezgin

Benimse
Sensizlikte Vuslatım..
Kasım tutmuş sana hasret ellerimden

Admin Mesaj Sayısı : 284 Yaş : 46 Nerden : ankara Kayıt tarihi : 11/01/09

Gönül dergahının kapısından,
Bir "Merhaba"yla girdim içeri.
Üşüyordum, mutsuzdum…
Tuttun ellerimden,
Yakaladın beni yüreğimden.
Sıcacıktın
Isıttın beni
Müptelası oldum yüreğinin
Alıp götürdün beni
Mis gibi karanfil kokan,
Kor ateş iklimlere
Seninle,
Kimi gün okyanusda balık olup,
Dalgalarla oynaştık,
Mercanlarla selamlaştık.
Kimi gün şahin olup,
Spil' in karlı zirvesinde yarıştık.
Hatırlar mısın?
Biz sadece bir "Merhaba"yla tanıştık

A kadınım, A hüznümün bahçesi...!

Görmem mi sanırsın; sesi kısık gözlerinin nicedir... dudakların buselere sağır... Oysa ben, haykırmak için sesine, solumak için nefesine muhtacım.

Bilsen neler verirdim bakışlarından o kederi silebilmek, sana itimadın hazzını yeniden verebilmek için... Lakin öyle bir tufana yakalandık ki, birbirimize kavuşmak için çekiştirdiğimiz kement boğuyor bizi... Mübadele garında saadet ülkesine kesilmiş iki "açık" biletle mecalsiz bekleşiyoruz. Kudretim olsa, seni bu harabe istasyondan kapar, koştukça yelelerinden takvim sayfaları uçuşan bir kısrağın terkisine attığım gibi, o çok sevdiğin ihtişam romanlarının mağrur asrına taşırdım. Soyunurduk bütün o delik deşik kostümlerimizden, boyası akmış maskelerimizden... mecburi rollerimizden...

"Devamsızlık yüzünden" tarihten kovulmuş iki muzip çocuk gibi, azad olurduk kendimizden... Benim boynumda alıçtan kolyeler, senin tebessümünde sümbülden gamzeler; çözüp dudaklarımızın mührünü, iç çekişlerimizi toprağa gömer, her akşam ilk sana gülümseyen yıldızına ip dolayıp keyifle ayaklarımızı sallandırırdık dünyaya....

Dilimizde, "kavuşmanın tadını/ ayrılık feryadını" taşıyan bir şarkıyla... Uşşak makamında...