SANA GİZLEDİM KENDİMİ

bir eylül sabahı yine
içimde sevginin en koyu demi
şimdi sen misin beni uzaklara çeken hasretin mi
ne yağmurlar yağdı gittiğinden beri
toprak kokusuyla ne çok içine çekti beni
seni bırakıp gidemedim sevgili

unuttun mu nefesimizin eş olduğunu
şimdi yabancı yüzlerle buluşurken yüzüm
gözlerimi emanet ettiğimi sanma başka bir çift göze
yüreğimi saklarken geceleri karanlığın ardına
bir tek sana gizledim kendimi

şimdi yoksun ya başımı koyduğum yastıklarda
hangi kurşun acıtabilirki artık yüreğimi
hangi kaybediş hangi gidiş ezer geçer beni
işte böyle bir eylül sabahı
yokluğunun ivuslat baharında
yastığım ıslak
o hiç unutmadığım kokunla uyanıyorum
belkide senli güzel bir rüyayı yarıda bırakarak

şimdi ben
kime anlatırım ki
kim dinler kim anlar
ve hangi cümle anlatmaya yeter
hangi kelimeler tamamlar bizi
sen herşeyden habersiz
dünleri hayalleri unutmuş yaşarken
bilir misin benim anılarımızı sayıklayarak
hergün biraz daha azalarak
sana biriktiğimi

şimdi ben
ben sevgilim
yüreğimdeki izlere acılara sarılarak
gözyaşlarımla bastırırken isyanımı
seninde ıslanır mı o kahve gözlerin
söyle sevgili şimdi bu eylül sabahında
bensiz yanıyormu yüreğin

Admin Mesaj Sayısı : 284 Yaş : 46 Nerden : ankara Kayıt tarihi : 11/01/09

Bir aşk gömülü duruyor orada, hemen mezarımın yanıbaşında.
Bir aşk işte, çocukluktan kalma bir alışkanlık gibi
Bir aşk, bir kaderi değiştiren..
Bu aşk bir ilk, hayatın kendisi gibi
Ve bir son, olabilirliğinden emin
Kararların arkasına saklanan bütün karalardan
Denizlerin peşi sıra gelen diğer karalardan
Ve bir de hayatın kendi karasından bir aşk..
Sakladığım her dokunuş
Dokunamadığım her bakış
Bir ilke gizlendi
Bir son olabilirliğinden emin..
Bir aşk var bu hayatta, tek aşk
Kimselerin haberi olmadan 40 yıl beklenesi son aşK