SANA GELİYORUM...

Admin Mesaj Sayısı : 284 Yaş : 46 Nerden : ankara Kayıt tarihi : 11/01/09

Bu kadar uzağımdayken yüreğindeki sıcaklığı hissedebiliyorsam yenemediğim hayata inat..
Varsın bende...
Yoksa korkmazdım tek bir hafle bile olsa beni sahiplenmenden
Onca mesafeye rağmen çekmezdi beni '' elif'' gibi dik ,''nun'' kadar sakin ,'' ye'' kadar mütevazi oluşun....

Senli hayaller kuruyorsam belli -belirsiz ve tüm belirsizlikleri bir yana itebiliyorsam kadere inat
Huzuru arama kaygım son bulmuşsa onca sıralanmış tasa arasında
Varsın ..
Biliyorum..
Ruhum sana bu kadar bulaşmışsa sel -sebil,
Yüzüm gözüm sen olmuşsan
Adın ezberim olmuşsa sen bilmeden
Varsın ...
Biliyorum...

Ürkerek kurduğun cümlelerin ardındaki çağlayanları görmüyormuyum sanıyorsun
Hergün biraz daha benli kelimeler biriktirmiyormusun beyninde sanki
Çekinme
GEL.......
Yüzsüz değil bu yürek
Her çalana açmaz kapısını
Korkma,sana çağlıyorum şimdi
Bak bende söylüyorum
*Seninle burda huzurluyum*
ve benliğini sıkı tut !...
Yüreğimi yüreğine nakış nakış işlemeye geliyorum....

Seni Çok Özlüyorum…

Geçmiyor zaman…
Oysa yanımdaysan nasıl da doluyor boşlukları anlamsızlıklarımın…
Yetiremiyoruz…Zamanı …

Nasıl da akıyor.
Ama yoksun diye durdu şimdi zaman.

Şimdi sen girsen odaya…Sana sarılsam,sarılsam,sarılsam.Ve o anda dursa ya dünya…Neden sen yokken duruyor ya?

Yalnız kıyılarımda sessizce bekleyiş gemilerimi yüzdürüyorum…Az kaldı diyorum.Sabret diyorum içimdeki bekleyen aşığa…Acı çekme o da seninle yokluğunda bile…

Özlemek…
İlk defa bu kadar sevdim özlemeyi,ve ilk defa bu kadar nefret ettim özlemekten.Yollara hiç bu kadar sövmemişti yüreğim,canım acımamıştı kimsenin yokluğunda bu derece.Ve bekletemedi zaman bile beni böyle…Uzaklıklar gerçekten sevenleri ayıramıyormuş öğrendik birlikte ama gözlerim her yerde seni arıyor.
Delirmeye bu derece yaklaşmamıştım ben “Deliyim ben” diye gezdiğim hiçbir anımda.

Gurur!
Gurur da neyin nesi ?Hayatımda en yakınımdakiler için bile vazgeçmemiştim ben gururumdan.Şimdi aşkıma dair içinde gurur geçen tek duygum aşkımla gurur duymamdır herhalde…

Ne zaman ki çıkageldin bana soru işaretlerimi gömdüm ben.Endişelerim sana yönelik değildi.Güvensizlikler yüzdürdüğüm bireysel alanlarımın suyu çekildi.Şimdi bir tek sana güveniyorum derinliklerde.Oysa tek kişiye güvenmek de hatadır belki de…Güvenim sana dair sadece…Benim güvenim sensin.Benim güvenim bu aşk…Yaşamak için sebebimsin…

Hayat
İşte o sensin! Hayatımsın yaşama sebebim son noktam…

VE SEVMEK!!!
Öyle bir şeylerin hoşuna gitmesi değil bu.Sevmek nankörce olmaz öyle herkesin sandığı gibi…Gerçek sevgi koşulsuz sevdiğinde çıkageliyor…Neden sevdiğini bilmeden seviyorsun…
Ben seni bir şeylere rağmen değil ben seni rağmensiz seviyorum. …Ruhumsun çünkü…Seninle sıcak ve canlıyım.Sensiz bir morga yakışıyor bu beden ve uçmaya varacak gibi her an bu ruh…

Özlüyorum…
Uyumak uzak kalıyor artık bana…Hem hiçbir şey yapmıyor hem çok şey yapıyorum…Aldığım her nefesle seni yaşıyorum ve seni çok özlüyorum…

Nasıl oldu da anlamım oldun benim?
Aşk anlamlandırmak mıdır anlamsızlıkları?

Hadi gel artık…
Sarılayım sana

Öpeyim
Gözlerinin en derininde kaybolup
Tebessümünle kendime döneyim…

Gel artık
Çünkü bitmez bu özlem
Ben seni,seninleyken de özlüyorum

Gel,
Seni Çok seviyorum…

SENİ SEVİYORUM SENİ SEVİYORUM SENİ SEVİYORUM!…